Lieve vrienden en familie,

Jullie zullen wel denken: waar blijft ze nou met die verhalen?! Tsjah ik heb niet elke dag tijd en zin om achter de computer te kruipen hier (gelukkig maar). Maar.... na een week heb ik eindelijk een beetje tijd gevonden om jullie weer even op de hoogte te stellen van mijn belevenissen hier in Thailand. Ok, daar gaat ie dan... ik begin waar ik geeindigd ben:

Dinsdag 20/11: nog steeds ziekjes, lieve zorg van Jack's moeder (rust, bananen, thais middeltje, keeltabletjes), geluksbandjes gekregen van buurvrouwen en moeder, emotioneel afscheid, in de auto naar forest tempel gereden (2 uur, waar 2 monniken leven en 1 er van is Jack's oom), tijdens de rit een lang en diepgaand gesprek over boedhisme gehad, samen met Jack en andere vrouw het hele gebied van de tempel boom-blad-vrij gemaakt, iedereen om 18uur naar bed maar ik heb nog paar goede koppen groene thee van een lieve mevrouw gekregen en met 2 hele lieve honden van de tempel gespeeld. Nog veel gelezen op mijn hard houten bed in mijn eigen kamertje/hutje.

Woensdag 21/11: 's ochtends schenken van voedsel (zelf 2 grote fruit cakes meegenomen; ze eten 1x per dag en alles wat ze krijgen komt terecht in 1 kom) en gebed voor monnik meegemaakt, goed en mooi gesprek gehad met monnik (Jack als tolk) over boedhisme (hij was onder de indruk van mijn interesse en vond het heel speciaal om mij als gast te hebben), hele waardevolle tempel/boedhistische geschenken mogen ontvangen.
Op het busstation in Udon Thani afscheid genomen van Jack, om 12.00 uur met de bus naar Phitsanulok (via Loei, mooi berg/natuurgebied) vertrokken, in de bus 1,5 uur lang genoten van het spelen met een 2 maanden oude puppy,
jongen (uit New York, die 6 jaar lang les heeft gegeven in China, maar nu baan zoekt in noorden van Thailand) ontmoet in de bus, aangekomen in Phitsanulok met hem naar tuk tuk gezocht en naar centrum gereden. Eerste 2 guesthouses bleken vol, mijn 3e keus (ver buiten centrum) was nog wel plek, alleen minder leuk. Pa gebeld voor zijn verjaardag, eten zoeken daar was geen succes, maar was toen heel blij met de 7Eleven (westers supermarktje) om de hoek!

Donderdag 22/11: 's ochtends bepakt en al naar Wat (tempel)Phra Si Ratana Mahathat geweest, naar busstation waar ik dik 1,5 uur op minivan naar Mae Sot moest wachten. Om 14.00uur vertrokken en 4 uur lang in een oude scheurende (!) 12pers. busje gezeten, berg op en berg af (en niet zo zachtjes hoor, scheuren kon de chauffeur wel, al was het soms net iets te veel! pfoee). In de avond in Mae Sot, fijn guesthouse, aardige mensen en een hele fijne kamer (eigen badkamer, warme douche, groot en zacht 2 pers bed, fan en tv met internationale zenders)!
Toevoeging over Mae Sot: er lopen hier zoveel verschillende mensen rond, je ziet er naast de (weinige) Thaiheel veel Birmezen (mannen in rokken), Moslims, Indiers, ook Karen (bergvolk) en Hindoes.Heel mooi om te zien; zoveeldiverse mensen in zo'n klein stadje...indrukwekkend.

Vrijdag 23/11: heerlijk geslapen, rondje door Mae Sot gelopen, memorycard van de camera laten repareren (helaas niet gelukt, gelukkig wel de foto's op dvd kunnen branden, als backup), hele aardige en interessante Duitse man Hannes ontmoet (71, maar lijkt 55; super fit, wandelt heel veel en heeft de hele wereld al paar keer rond gereisd), hem geholpen met camera functies en 's avonds met hem gegeten op de night bazaar. Heel veel handige adviezen en tips gekregen van hem en leuke gesprekken over van alles gehad.

Zaterdag 24/11: naar Maekasa Hot Spring, weer geen vervoer terug midden op de dag, behulpzame Amerikaanse man en thaise vrouw (plus vrienden) hebben me in hun auto terug gebracht naar mijn guesthouse. Loy Krathong festival ('festival van het licht') gevierd met de gastvrouw, en paar anderen van guesthouse; een frans stel (Fred en Frederique) en een amerikaanse meid (Sarah). Samen naar de parade gekeken en daarna hebben wij (onverwacht) ijs en noedels uitgedeeld aan de armen, op het feestterrein bij een tempel. Heel leuk om te doen, aardige mensen ontmoet. Daarna met z'n vieren naar de grens/de rivier (5km verderop) waar het feest verder werd gevierd, Sarah in het begin ' kwijtgeraakt', met z'n drieen nog naar de floating candles (bananenblad schuitjes, versierd met bloemen en kaarsjes) gekeken, genoten van de vele verschillende mensen die er liepen, gesprek gehad met Birmeze jongens, gekeken naar vuurwerk, foto's gemaakt, noedels op straat gegeten en een heerlijk vers kokos drankje gehad (in een plastic zakje). Samen weer terug in een volgepropte 'saewtawng'.

Zondag 25/11: naar postkantoor om pakketje met de boedhistische geschenken en overbodige spulletjes te posten, laatste toegestane dag in Thailand, dus op naar de grens om visarun te maken! Stempel in Thailand, over de 420m lange brug lopen, de bergen in Myanmar zien verschijnen, diverse mensen tegemoet zien komen, betalen aan de andere kant, en stempels van Myanmar ontvangen. Nu was ik 'vrij' om voor 1 dag in Myanmar te zijn, 45 minuten in Myawadi rondgelopen, ik wilde er eigenlijk niet langer blijven. Het was er zo anders; de mensen zien er slecht uit, mensen lijken minder gelukkig, het stinkt er ontzettend, na elke stap rook het weer anders, overal viezigheid en vliegen. Het was te veel om zomaar even rond te lopen, heb ook met opzet geen fotos lopen maken, daar voelde ik me niet fijn bij. Niet zozeer vanwege veiligheid, maar meer vanwege het tonen van welvaart en de toerist uithangen, die alleen maar foto's wil schieten. Ik heb nu een klein stukje Myanmar gezien, zonder foto's als herinnering, maar wat ik nu in 45 minuten gezien heb vergeet je niet zo snel.

Met gemengde gevoelens weer terug over de brug en mijn nieuwe visa stempel ontvangen (geldig t/m 24dec). Engelse man ontmoet en een Philipijnse meid (Marneth), die al dik 2 jaar engelse les geeft in Phitsanulok. Ze had problemen bij de grens en heeft geen visa kunnen krijgen; heel ingewikkeld verhaal om nu uit te leggen. Engels man en zijn vrienden hebben Marneth en mij bij mijn guesthouse afgezet, waar ik haar heb aangeboden om te blijven overnachten, omdat teruggaan en morgen weer hier komen geen optie was! Samen door de stad gelopen, gegeten en geshopt. Super leuke meid, die me heel dankbaar was/is.

Maandag 26/11: samen met Marneth gewacht op de fax met juiste documenten, naar grens terug en weer geprobeerd, nog steeds een probleem en geen visa. Ze moet naar Bangkok! Samen in minivan naar Tak gegaan (1uur) daar op de bus (1,5 uur) gestapt naar Sukhothai. Zij is naar Phitsanulok doorgegaan. Benjamin (Oostenrijk) ontmoet in de bus en samen met hem en een zuid amerikaans stel in de tuk tuk gestapt naar de guesthouses. Gegeten bij Poo restaurant (belgische eigenaar), en een Canadese meid ontmoet in guesthouse, leuk gesprek mee gehad.

Dinsdag 27/11: met Benjamin naar Sukhothai Historical Park (tempels en ruines) geweest en daar fietsen gehuurd (en petje tegen de zon gekocht!) en lekker rondgefietst. Geluncht en weer terug, was behoorlijk warm om veel te ondernemen. Terug in guesthouse nog twee net gearriveerde Nederlandse meiden gesproken. Heel vreemd om weer nederlands te moeten praten over je reis, is met sommige woorden erg lastig en ik praat dan ook half engels, haha.
Nog even over dinsdagavond markt gelopen hier vlakbij en daar heb ik nog wat hapjes geprobeerd en een mooie linnen Thaise (one-size) broek gekocht, erg fijn!

Oke dit was het weer voor nu, morgen vertrek ik naar het noorden, Chiang Mai.
Vanuit daar horen jullie meer, tot snel!

Groetjes Broniya
ps: kijk bij 'kaart' en dan zie je ook de route die ik gemaakt heb en waar ik nu zit, hou het in de gaten! En op de pagina 'profiel' zie je ook wat leuke extra informatie over mijn verblijf.